We zijn alweer op de helft... - Reisverslag uit Watamu, Kenia van Vera Willemsen - WaarBenJij.nu We zijn alweer op de helft... - Reisverslag uit Watamu, Kenia van Vera Willemsen - WaarBenJij.nu

We zijn alweer op de helft...

Door: Vera Willemsen

Blijf op de hoogte en volg Vera

02 Maart 2014 | Kenia, Watamu

Day 21 24-2-2014

Vannacht was er tijdens de night patrol weer geen schildpad. Afgelopen zaterdag heeft een schildpad geprobeerd een nest te leggen maar doordat het zand te zacht was, is ze toen weer terug de zee in gegaan. Meestal komt diezelfde schildpad dan de volgende nacht weer terug om het nog een keer te proberen maar tot nu toe heeft de schildpad het niet weer geprobeerd.
Vandaag begonnen we weer in de rehab. Bootstrap Bill had er niet veel zin in maar uiteindelijk hebben we toch zijn tank schoon gekregen. Hiervoor werkte we vooral met de schildpad Kerry van 4 kilo en nu met een 11 kilo zwaardere Bill. Een uitdaging is het zeker!
Hierna gingen we op een release waar we twee hawksbills vonden. Een van de twee zat helemaal onder het roze alg dus namen we haar mee terug naar de rehab om het er een beetje af te halen. De tweede hawksbill was het meest schattige schildpadje die ik tot nu toe gezien heb. Alleen zaten er mega grote barnacles (parasieten) op haar schild. Ook haar hebben we meegenomen naar de rehab. De kleine (we hebben haar Penelope genoemd) moet nog een aantal weken blijven omdat we er achter gekomen zijn dat ze ondervoed is en waarschijnlijk hierdoor een zacht schild heeft. Vannacht moet ze in water zonder zout blijven. Dit maakt de barnacles dood en zo kan je ze er makkelijker afhalen. De grotere hawksbill met al het alg hebben we in de avond weer vrijgelaten in de zee nadat we zo veel mogelijk alg hadden verwijderd.
In de avond hebben we onze boodschappen weer gedaan. Rond 9 uur ben ik twee uurtjes gaan slapen want om half 12 hadden we een night patrol.
We liepen nog geen 10 minuten op het strand of we zagen al de sporen van een schildpad. Gelukkig maar want als de schildpad nog wat langer gewacht had, waren de eieren waarschijnlijk in de zee gelegd. Op een afstandje keken we toe hoe het zand weer inzakte. Na een uurtje ging ze maar opzoek naar een ander plekje. Verstandige keuze want hier was het zand stevig genoeg. Na weer een lange tijd wachten was het tijd om de eieren te leggen. Dit blijft geweldig om te zien. Na dat ze de eieren gelegd had schopte ze het gat weer dicht met zand om vervolgens weer terug naar de zee te gaan. Rond 4 uur lag ik pas weer in mijn bed. Het was een lange maar bijzondere dag/nacht!

Day 22 25-2-2014

Vanmorgen begonnen we in rehab. Vandaag extra leuk want nu is de kleine Penelope er. We hebben haar gemeten en gewogen (18 cm lang en net iets meer dan een halve kilo). De barnacles heeft Rachael er afgehaald. Zonder de barnacles is ze nog schattiger! We hebben haar naar een tank verplaatst waar ze nu rustig rond zwemt.
Ik zou mezelf niet zijn als ik niet nog een keer me voet zou stoten… Ik kwam met de palm van mijn voet tegen een grote steen (die liggen hier echt overal, je zou zeggen dat ik er wel gewend aan ben geraakt) en terwijl dat gebeurde voelde ik een steek in m’n voet die verschrikkelijk veel pijn deed. Op dat moment kon ik er wel nog een beetje op lopen dus ik zocht er niet teveel achter.
In de middag hadden we een release van een hele grote green turtle (ongeveer een meter). Zo gaaf om deze terug de zee in te zien gaan! Hier heb ik super mooie foto’s van kunnen maken dus dat is ook leuk. We werden gebeld dat er nog een schildpad gevangen was. Toen we daar aankwamen zagen we dat deze helaas Fibro had. Dit zijn tumoren. Ze had een paar kleintjes rond haar nek en op haar flippers maar ze had er veel op de ogen en dat is heel slecht. We hebben haar meegenomen naar de rehab en ik denk dat ze binnenkort een spuitje krijgt. Morgen komt de dierenarts dus we zullen het dan wel horen.
Helaas doet mn voetje nog meer pijn dan vanmiddag. Hij is ook een beetje dik en ik kan er niet op steunen. Vannacht en morgen met mijn been omhoog en hopelijk is het dan snel weer over.
Day 23 26-2-2014
Vanmorgen deed m’n voet iets minder zeer maar na er een uurtje op gelopen te hebben in de rehab hield ik het niet meer. Ik ook met mijn klunzigheid… Let’s hope for the best! Als het morgen nog niet beter is ga ik even langs de lokale dokter. Vandaag een dagje met mijn been omhoog zitten.

Day 24 27-2-2014

Ik denk dat de rust me goed heeft gedaan want mijn voet doet een stuk minder pijn! Vandaag stonden Lon en ik de hele dag op de planning voor de releases. Voor de lunch hadden we er twee en na de lunch ook nog twee. Voor de laatste schildpad moesten we wel nog een stukje rijden. Ze hadden me al gewaarschuwd dat het een hobbelige weg zou worden maar dit had ik niet verwacht. Ik was na afloop echt onwijs misselijk. De ‘weg’ waar we een half uur op moesten rijden bestond alleen uit stenen en soort zand. Niet de meest ideale route. Toen we eenmaal aankwamen bij de schildpad zagen we dat ze nog geen tag had. Een paar weken terug vroegen ze of ik een schildpad wilde taggen maar op dat moment durfde ik het nog niet. Vandaag heb ik me er toch ‘overheen’ gezet en een schildpad getagged! Gelukkig was ze heel rustig dus was het niet heel lastig. Het taggen doe je met een soort tang, voordat je de schildpad tagged doe je een beetje betadine op de flipper. De tag is een soort piercing met een nummer erop.
Vandaag waren we pas rond 6 uur klaar met alles en daarna zijn we gauw naar de supermarkt gegaan om wat brood te halen want dat gaat er hier snel doorheen!

Day 25 28-2-2014

Vanmorgen heb ik samen met Peter en Steve de Fibro schildpad van een paar dagen terug begraven. Dit doen ze gewoon op het strand. Het gat wat gegraven moet worden is ongeveer twee meter diep. Niet het leukste werk om te doen.. Deze schildpad was ongeveer een meter groot en heel erg zwaar dus een makkelijke klus was het niet maar na een tijdje is het toch gelukt.
In de middag gingen Lon en ik samen met Steve op een release, vandaag moesten we wéér over de hobbelige weg. Maar het was het waard want we kwamen een super schattige kleine Green Turtle tegen. De meeste schildpadden hebben of een scheurtje in hun schild, of wat barnacles maar deze was helemaal perfect. Voordat we hem gereleased hadden kreeg ook deze schildpad een tag van mij. Ik merkte nu al dat ik het minder spannend vond dan de vorige keer en het ging weer in een keer goed gelukkig.
In de avond was er een hockey wedstrijd bij Ocean Sports waar we zijn wezen kijken. Ook hebben we hier een lekker hapje gegeten en wat drankjes gedaan. We hebben deze avond heel wat nieuwe mensen leren kennen (van onze leeftijd deze keer ;-)). Erg gezellig. Vannacht zou de eerste nacht zijn dat de baby schildpadjes (hatchlings) uit kunnen komen dus onze wekker stond om 4 uur.

Day 26 1-3-2014

De schildpadjes komen meestal uit tijdens lage temperaturen en wanneer het vloed is zodat ze sneller het water bereiken. Vannacht rond half 5 was het vloed en rond de 25 graden (dat is het koudst dat het hier word ongeveer) maar na een tijd wachten was er nog steeds geen teken van de schildpadjes. Helaas werd het ook weer eb dus was de kans erg klein dat de schildpadjes nog zouden komen. We besloten om de volgende keer dat het vloed was weer terug te komen. Dit was rond 4 uur smiddags.
Overdag hebben Lon en ik een beetje geshopt. Ik heb drie mini surf shorts gekocht voor omgerekend een paar euro waar ik in Nederland tientallen euro’s voor zou moeten betalen. Goede deal! Hierna ben ik langs de ‘kapper’ geweest wat ook weer een hele ervaring op zich was. Rond half 4 liepen we weer naar het nest toe.
Na ongeveer twee uurtjes wachten staken er plots twee kleine schildpadden hoofdjes uit het zand! Meestal duurt het nog wel even voordat ze echt uit het nest komen. Ze waren namelijk nu alleen nog de temperatuur aan het checken en ze vonden het duidelijk nog te warm. Rond 8 uur kwam er dan eindelijk beweging in. Twee kleine schildpadjes holde vlug naar de zee toe. Het was maar goed dat wij er waren want de krabben hadden honger en probeerde de schildpadjes te pakken. Dit is ze niet gelukt hoor :-). Het was echt een onbeschrijfelijk gezicht om ze de zee in te zien rennen. Hierna rende we vlug terug naar het nest toe om te kijken of de rest al volgde. Dit was niet het geval wat een beetje gek is want Green Turtles komen meestal in een keer met z’n allen het nest uit. Na nog een tijd wachten gebeurde er echt niks meer en werd het weer eb dus kleine kans dat de rest van het nest nog zou komen. We hebben wat extra zand op het nest gegooid en zijn toen terug gelopen.
Rond 5 uur vannacht is het weer vloed. Hopelijk hebben de schildpadjes dan zin om eruit te komen!

Day 27 2-3-2014

Om 4 uur snachts kreeg ik een smsje dat er een mama schildpad aan het nesten was en of ik mee wilde. Tuurlijk wilde ik mee! Ik was alleen de enige van alle vrijwilligers die er zo over dacht. Best logisch hoor dat de rest nog even wilde slapen, het is tenslotte weekend. Maar ik sloeg deze kans niet af.
Samen met Lewa van het project liepen we naar het strand waar we een grote schildpad tegenkwamen die haar nest aan het leggen was. Ze was alleen nog niet zo zeker van de plek want ze is wel drie keer verplaatst. Ik vond dat totaal niet erg want hoe langer ze er over deed, hoe groter de kans was dat de zon opkwam als ze nog bezig was en dan zou ik eindelijk wat foto’s kunnen maken! Je mag alleen foto’s maken van de schildpadden zonder flits omdat dit ze zou kunnen storen.
En ik had geluk, vlak nadat ze haar eieren gelegd had kwam de zon op. Het duurde nu nog anderhalf uur voordat ze het gat helemaal dicht gegraven had dus genoeg tijd om wat foto’s te maken. Nadat ze terug de zee in verdween ben ik samen met Lewa door gelopen naar het nest van de schildpadjes die eigenlijk gister al hadden moeten uitkomen. We hebben de plek een beetje bekeken en hij probeerde te voelen of die misschien de schildpadjes voelde. Het enige wat hij voelde waren heel veel wortels van planten en hij was bang dat er misschien een paar vast zaten hierdoor. Nadat we een paar wortels weggehaald hadden duurde het niet lang voordat weer een klein schildpadje zich omhoog wurmde. Deze zat waarschijnlijk dus vast in de wortels. Soms gebeurd het dat de schildpadjes een voor een uitkomen. Het gebeurd niet vaak en ze weten niet precies waarom als het dus wel gebeurd zoals nu.
Binnen een paar dagen komt het volgende nest Green Turtles al weer uit maar ik hoop eerst nog een paar kleintjes van dit nest te kunnen spotten!

  • 03 Maart 2014 - 22:21

    Ineke Beekhuizen-belderok:

    Weer leuk hoor. Kblijf het nu lezen tlijkt wel een spannend vervolgverhaal. Hoest afgelopen met je voet? En de babe schildpadjes? Kus uit weer druilirig holland

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Kenia, Watamu

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

27 Maart 2014

Laatste twee weekjes in Kenia! Almost home.

16 Maart 2014

Week 6

08 Maart 2014

Week 5 in Kenya

02 Maart 2014

We zijn alweer op de helft...

23 Februari 2014

Week 3 in Kenya
Vera

Actief sinds 06 Feb. 2014
Verslag gelezen: 235
Totaal aantal bezoekers 4367

Voorgaande reizen:

06 Februari 2014 - 31 December 2014

Mijn eerste reis

Landen bezocht: