We gaan alweer week 3 in! - Reisverslag uit Watamu, Kenia van Vera Willemsen - WaarBenJij.nu We gaan alweer week 3 in! - Reisverslag uit Watamu, Kenia van Vera Willemsen - WaarBenJij.nu

We gaan alweer week 3 in!

Door: Vera Willemsen

Blijf op de hoogte en volg Vera

18 Februari 2014 | Kenia, Watamu

Day 10 13-2-2014

Vannacht hadden wij onze night patrol om 3 uur. Ik zag er eerste instantie een beetje tegenop maar het was uiteindelijk erg leuk om te doen! Het strand is kilometers lang. Dit strand is verdeeld in twee stukken, links en rechts. Lewa is de gene die altijd de rechter kant doet (elke nacht!!) en hij is tegelijk ook een begeleider van de vrijwilligers. Dus we zullen meestal de rechter kant doen. De linker kant doet een andere werknemer van WTW. Een night patrol is eigenlijk gewoon wandelen over het strand, en goed om je heen kijken of je een schildpad ziet. Zo ja, dan blijf je hierbij zitten tot je zeker weet dat de schildpad hier zijn eieren gelegd heeft en dan markeer je die plek (dit kan soms 3-4 uur duren). Deze nacht zijn we geen schildpad tegengekomen maar voor volgende week verwachten ze er 2! Dus laten we het hopen dat we er dan eentje tegenkomen.
De volgende ochtend hadden we een ‘sleep in’. Dat houd in dat degene die op patrol waren twee uurtjes langer mogen slapen. Fijn! Rond 11 uur liep ik naar de rehab om te kijken of ik daar kon helpen. Ik stond namelijk pas vanaf 2 uur op het schema. Ze waren op dat moment voorbereidingen aan het maken voor de schildpad Kerry. Hij moest namelijk handmatig gevoerd worden omdat die niet meer at uit zichzelf. Op zo’n moment merk je wel even dat je in Afrika zit en niet bij een dierenarts in Europa. Met een houten stokje hielden ze de bek van de schildpad open, met een klein slangetje gingen ze toen naar binnen en via dat slangetje kwam het eten in de maag.
Kerry (schildpad) zit in het rehab centre omdat die een barst in zijn schild heeft. Vandaag kwam er een dierenarts uit Engeland om hier eens naar te kijken. De dierenarts was een erg slimme vent (dit wist hij overduidelijk ook van zichzelf) en hij had heel veel ideeën over wat we konden doen om Kerry weer beter te laten worden. Uiteindelijk heeft hij een beetje honing op de wond gedaan (honing heeft een ontsmettende werking) en over deze honing hebben ze een soort gips gedaan om de stukken schild bij elkaar te houden. Nu moest Kerry vooral rusten.
In de middag na de lunch hadden Lon en ik een release. De schildpad die we hier aantroffen was helemaal roze van het alg en zat onder de barnacles (dit zijn een soort parasieten, doen niet heel veel kwaad maar het is beter als de schildpad deze niet heeft). In de auto hebben we alle barnacles geprobeerd te verwijderen. Bijna elke schildpad die ik tot nu toe gezien heb, had wel een paar barnacles maar zoveel en zulke grote als deze had ik het nog niet gezien. Je kan deze als ze nog klein zijn met je nagels (heel vies) eraf peuteren of als ze wat groter en dieper zitten doe je dit met een tangetje. Al het alg kon volgens Fikiri geen kwaad. Vaak komt de zon tot best diep het water door en op deze manier ontstaat er dus alg, maar het was best een gek gezicht. Nadat we hem weer vrijgelaten hadden in de zee gingen we terug naar ons huisje.

Day 11 14-2-2014

Happy valentine’s day! Voor mij niet echt een romantische dag want mijn vriendje zit aan de andere kant van de wereld (Oostenrijk) in de sneeuw. Maar verder was het een prima dagje hoor ;-). We begonnen in de Rehab met Kerry die weer gevoerd moest worden dmv een slangetje. Vandaag ging het gelukkig al beter dan gister.
Na de rehab gingen we door naar een release. Hier kwamen we een hele kleine Hawksbill tegen. Echt heel schattig! Hij was maar 4 kilo. We namen hem heel even mee naar de rehab omdat het tegen lunch tijd was. Na de lunch zouden we hem uitzetten.
In de avond zijn we uiteten geweest bij Ocean Sports. Het was vandaag de laatste werkdag van twee vrijwilligers. Dus dat wilde we even gezellig afsluiten. En gezellig was het zeker. Bij Ocean Sports hebben ze de heerlijkste fruit drankjes. Heel goedkoop voor heel veel!

Day 12 & 13 15/16-2-2014

Ennn het is weer weekend. Ongelooflijk hoe snel de tijd hier gegaan is. Ik zit alweer bijna twee weken in Kenia! Zaterdag staat in het teken van relaxen. In de ochtend hebben we wat geld gepind en hierna zijn we doorgegaan naar Ocean Sports. We zijn daar wel heel veel te vinden.. Voor 400 Shiling (4 euro ongv) kan je gebruik maken van hun zwembad. Omdat we wel even genoeg hadden van het strand gingen we dus lekker zwemmen in het zwembad. In de ochtend was het wel een beetje bewolkt zoals elke ochtend hier, maar gelukkig trok het rond een uurtje of 1 helemaal open. Volop zonnen dus! Nou dat is te zien. Ik ben een beetje een kreeft ook al heb ik me toch echt goed ingesmeerd. Zo merk ik dus dat de zon hier wel een beetje feller is dan de Nederlandse zon die ik normaal gewend ben.
Zondag hebben we lekker uitgeslapen en zijn we in de middag gaan lopen naar Ocean sports (alweer). Ook hebben we wat leuke souveniertjes gekocht en lekker avond gegeten. Morgen weer een werkdag en we hebben er zin in!

Day 14 17-2-2014

Het is bijna niet te geloven dat we vandaag al aan onze derde week zijn begonnen. Wat gaat de tijd snel hier! Ook al verlang ik wel naar een avondje weer met pap mam en bente op de bank zitten, hier heb ik het nog steeds onwijs naar mijn zin. En zelfs na twee weken voelt het allemaal nog steeds wat onwerkelijk.
We begonnen in het rehab centre en hebben Steve geholpen met het handmatig voeren van Kerry. Vandaag had ze er niet erg veel zin in maar uiteindelijk is het wel weer gelukt. Na twee uur gewerkt en schoongemaakt te hebben in de rehab hadden we lunch. Hierna was het afwachten of er een release was maar die was er niet. Dus zijn Lon en ik wat eerder al onze boodschappen gaan doen en hebben we beltegoed gehaald. Ik heb een Keniaans nummer waarmee ik kan bellen en smsen maar whatsapp doe ik gewoon nog via mijn eigen nummer en daar ben ik redelijk vaak op te bereiken gelukkig.
In de avond kwam Lewa (gaat over de night patrols) naar ons toe en die vertelde dat hij rond 7 uur savonds naar het strand ging om te kijken of er een schildpad was. Als er dan geen schildpad zou zijn gingen we met iedereen om half 5 in de nacht het strand op. Dus Lon en ik heel erg hopen dat de schildpad rond 7 uur zou komen… en dat kwam die! Rond half 8 liepen we enthousiast en ook wel een beetje zenuwachtig naar het strand. We hebben op onze eerste nacht een schildpad gezien die probeerde te graven maar dat lukte haar op dat moment niet. Hopelijk lukte het deze nu wel. Toen we aankwamen bij de schildpad moesten we in het begin op een afstandje blijven want ze was nog steeds opzoek naar een goede plek om te graven. Er werd ons verteld dat dit de zelfde schildpad is als degene op onze eerste nacht. Een schildpad komt soms wel 7 keer per jaar een nest leggen op het strand. Daarna duurt het ongeveer 4/5 jaar voordat ze weer terug komt.
Na een uur wachten hadden we nog niet veel meer gezien dan wat zand dat af en toe de lucht in werd geschopt. De plek die ze had gekozen was helaas weer niet goed en zakte steeds in. Dus keerde ze om richting de zee. Maar halverwege bedacht ze zich en ging ze weer terug! Dit keer koos ze een beter plekje uit met wat harder zand waardoor het niet meer instortte. Na nog twee uur wachten had ze dan eindelijk een gat gegraven met daarin de nest kamer en begon ze haar eieren te leggen. Zodra dit proces begint kan je met haar doen wat je wilt want ze is nu in een soort ‘slaap’. Lon en ik mochten bij de schildpad komen zitten en op dat moment zagen we pas hoe groot ze was. Het was een green turtle van meer dan een meter. Echt een ongelooflijk gezicht. Wat nog meer bijzonder was dat we ook echt konden zien hoe ze de eieren legde! Met een rood licht kon je een beetje schijnen en toen zag je echt hoe de eitjes in de nestkamer rolde. Best een gek omdat je feitelijk naar een bevalling aan het kijken ben (er kwam een hoop slijm bij kijken). Maar alles bij elkaar was het echt een prachtig gezicht. Nadat ze klaar was met de eieren leggen schopte het gat weer dicht. Ze hebben haar getaged en gemeten en hierna was het vooral afwachten tot ze klaar was met dichtgraven en weer terugkeerde naar de zee. Na nog een keer twee uur wachten was ze klaar en kroop ze langzaam weer terug naar de zee. Over twee maanden zullen de kleintjes uit de eieren kruipen!
Rond half 2 kwamen we weer terug bij het huisje en was ik helemaal kapot. Binnen een minuut was ik vertrokken naar dromenland :)

  • 18 Februari 2014 - 22:44

    Debby:

    Geweldig verhaal Veertje, heb genoten! Suc6 morgenochtend vroeg met de vroege ochtend patroll! Dag schatiie! X

  • 22 Februari 2014 - 08:40

    Ineke:

    Ha vera. Wat schrijf je goed en duidelijk joh. Kzie het allemaal zo voor me. Tis net een reisboek, die ik vaak
    Uit de bieb haal .

    Kwist niet dat Schildpadden zo groot kunnen worden. Prachtig dat jij daar bij mag zjjn. Ook misschien wel een beetje eng¿?? Hoewel jij waarschijnlijk harder kan rennen dan die beesten!
    Vroeger, toen mijn ouders ( opa en oma van jouw moeder:-) en later ook mijn zus reiny, naar afrika gingen vroeg ik of ze een apie voor me mee wilde brengen maar dat hebben ze gelukkig niet gedaan.
    Misschien een leuk souveniertje voor jouw zus?
    Kga nu ff zoeken naar je vorige reisverslagen, kusje uit regenachtig holland van ,tante' Ineke

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Kenia, Watamu

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

27 Maart 2014

Laatste twee weekjes in Kenia! Almost home.

16 Maart 2014

Week 6

08 Maart 2014

Week 5 in Kenya

02 Maart 2014

We zijn alweer op de helft...

23 Februari 2014

Week 3 in Kenya
Vera

Actief sinds 06 Feb. 2014
Verslag gelezen: 144
Totaal aantal bezoekers 4374

Voorgaande reizen:

06 Februari 2014 - 31 December 2014

Mijn eerste reis

Landen bezocht: